Uit verscheidene onderzoeken gedaan onder volwassenen is naar voren gekomen dat de COVID pandemie geassocieerd is met een toename van de incidentie van type 2 diabetes. Gegevens over de diabetes incidentie bij jongeren tijdens de COVID epidemie, zeker in Europa, waren tot op heden schaars. Onlangs verschenen in Diabetes Care de resultaten van onderzoek van Duitse bodem, waarin werd gekeken naar de incidentie van type 2 diabetes bij Duitse jongeren tijdens de COVID periode. Hieronder vindt u de belangrijkste resultaten.
Methoden
Uit het zogenaamde DPV register, een Duits register waarin alle patiënten met diabetes geregistreerd zijn, werden gegevens (geslacht, leeftijd van diagnose, BMI, migratie achtergrond) verzameld van jongeren van 6-18 jaar oud. De incidentie van type 2 diabetes van 2011-2019 werd vergeleken met de incidentie tijdens de COVID periode, onder meer met statistische regressie analyses
Belangrijkste resultaten
De incidentie van type 2 diabetes bij jongeren nam toe van 0.75 naar 1.25 per 100.000 patiëntjaren tussen 2011 en 2019, i.e. met een jaarlijkse toename van 6.8% (95%CI 4.1, 9.6). In 2021 was de incidentie een stuk hoger dan verwacht bij een verdere jaarlijkse toename van deze 6.8 %, namelijk 1.69 per 100,000 patiëntjaren (95% CI 1.12, 1.77). Deze toename in incidentie werd alleen gezien in de leeftijdscategorie 12-18 jaar, de incidentie in de leeftijdscategorie 6-12 jaar liet geen statistisch significante stijging zien. Het BMI ten tijde van diagnose verschilde niet tussen de jongeren die tijdens de COVID periode werden gediagnosticeerd en jongeren die tussen 2011 en 2019 gediagnosticeerd werden.
Conclusie en relevantie voor dagelijkse praktijk
De incidentie van type 2 diabetes onder jongeren in Duitsland nam disproportioneel toe tijdens de COVID pandemie. De oorzaak hiervoor is zeer waarschijnlijk multifactorieel. Ten eerste hypothetiseren de onderzoekers dat een COVID infectie bij jongeren een direct nadelig effect kan hebben op de beta-cel functie en insuline gevoeligheid door pro-infammatoire cytokines. Daarnaast hebben COVID maatregelen, zoals het sluiten van scholen en sportfaciliteiten wellicht geresulteerd in een gewichtstoename en fysieke inactiviteit. Immers, uit eerdere onderzoeken van Duitse bodem kwam naar voren dat obese schoolgaande jongeren zonder diabetes tijdens de COVID pandemie disproportioneel in gewicht aankwamen. Het is aannemelijk dat de COVID pandemie vooral voor deze jongeren grote gevolgen had voor het diabetes risico.
Een tekortkoming van de huidige studie is dat er in het DPV register geen gegevens aanwezig waren over het al dan niet doormaken van COVID of het beloop van het BMI van de jongeren tijdens de COVID pandemie. Al met al benadrukt deze studie dat ook de fysieke gezondheid van jongeren in belangrijke mate beïnvloed werd door de COVID periode. Zeker gezien de grote co-morbiditeit die samenhangt met diabetes, is het belangrijk dat er bij het ontwikkelen van strategieën voor een eventuele pandemie in de toekomst nagedacht hoe een toename van gezondheidsrisico voor jongeren zo veel mogelijk beperkt kan worden.
Referentie
Denzer et al. Is COVID-19 to Blame? Trends of Incidence and Sex Ratio in Youth-Onset Type 2 Diabetes in Germany. Diabetes Care. https://doi.org/10.2337/dc22-2257
