Wat is het lot van de patiënt met type 1 diabetes (t1DM) die vanwege COVID-19 moet worden opgenomen in het ziekenhuis? Mariëlle Schroijen heeft hierover recent gerapporteerd vanuit de virtuele EASD: mensen vanaf middelbare leeftijd opgenomen met t1DM in het V.K. bleken een hogere mortaliteit te hebben dan die met type diabetes (t2DM) (Emma Barron et al 2020). Andere getallen komen uit een artikel van een Franse groep in Diabetes Care van oktober 2020 (Letter).
Methoden
Tijdens de eerste coronagolf werden de gegevens van alle opgenomen t1DM patiënten in 68 Franse ziekenhuizen gedurende een maand verzameld. Er wordt een vergelijking gemaakt met vanwege COVID-19 opgenomen patiënten met t2DM gedurende dezelfde periode in deze ziekenhuizen.
Resultaten
Zesenvijftig personen moesten worden opgenomen, van wie 11 binnen 1 week beademing nodig hadden; van wie 3 binnen 1 week overleden en van wie 9 binnen 1 week konden worden ontslagen. Vierendertig personen waren na 1 week nog steeds opgenomen. De gemiddelde leeftijd van de opgenomen personen met t1DM was 56 jaar; 54 % was man; de gemiddelde BMI was 25,8. Alle overleden personen met t1DM waren ouder dan 55 jaar.
Er bleken in dezelfde periode 2552 patiënten met t2DM vanwege COVID-19 te zijn opgenomen. t1DM maakte 2,1 % van de opnames uit, terwijl t1DM in Frankrijk 5,6 % van alle patiënten met diabetes betreft. Met andere woorden: opnames van mensen met t1DM waren dus ondervertegenwoordigd ten opzichte van opnames met t2DM. De prognose in het ziekenhuis bij de t1DM patiënten was beter dan die van de t2DM patiënten: respectievelijk 20% beademing en 5% mortaliteit binnen 1 week bij t1DM versus 18 % beademing en 11 % mortaliteit bij t2DM. Wel waren de t2DM-patiënten gemiddeld ouder (70 jaar).
Bespreking en relevantie voor de praktijk
Deze gegevens staan in contrast met de getallen in het artikel van Emma Barron uit het V.K. waarin bij t1DM juist een 3 x hogere mortaliteit werd gevonden ten opzichte van de algehele bevolking en ten opzichte van t2DM een 2 x hogere mortaliteit. Uit beide studies komt overigens naar voren dat er geen mortaliteit door COVID-19 is bij t1DM-patiënten jonger dan 50 jaar.
Hoe moeten deze verschillende uitkomsten verklaard worden? Dat blijft lastig. Opgemerkt kan worden dat de Britse studie een grote populatie studie betrof, terwijl de huidige Franse studie een kleine, mogelijk beter gecontroleerde studie was. Daarnaast is van belang dat de Franse groep t1DM patiënten jonger waren dan Franse t2DM patiënten, hetgeen de gunstiger prognose van t1DM begrijpelijk maakt. Wat het echte lot van de patiënt met t1DM die opgenomen wordt vanwege COVID-19 is in vergelijking met de lotgenoot met t2DM, is nog onduidelijk. Meer klinische gegevens zullen ongetwijfeld volgen, onder andere vanuit Amerikaanse groep T1 Diabetes Exchange (https://doi.org/10.2337/dc20-1088).
Referentie
M Wargny et al. Diabetes Care; https://doi.org/10.2337/dc20-1217
