Ongeveer 70 % van de mensen met DM type 1 beweegt onvoldoende, namelijk matig-intensief beweging gedurende 150 minuten per week. De belangrijke barrière om meer of intensiever te bewegen is hypoglycemie.
Vraagstelling
Wat is het effect van verschillende typen sport op glucose parameters?
Methoden
De Type 1 Diabetes Exercise Initiative (T1DEXI) was een “real-world study” en betrof beweging thuis. Volwassenen volgden zes gestructureerde video’s in vier weken. De deelnemers werden gerandomiseerd naar aerobe- (70-80 % van de leeftijd voorspelde hartslag), interval- (80-90 % van de leeftijd voorspelde hartslag) en krachttraining (3x 8 sets oefeningen met weerstandsbanden). De duur van video was in totaal 30 minuten. De deelnemers mochten tijdens de studie de voor hun gebruikelijke beweging continueren. Middels een app (T1DEXIapp) werd informatie verzameld over voeding, beweging en werk naast data over glucose (CGM data, 89 % Dexcom G6), beweging (verily horloge) en hartslag (polar H10 hartslag meter). De primaire uitkomstmaat was de gemiddelde glucose (± SD) verandering tijdens beweging.
Resultaten en conclusie
497 deelnemers met type 1 DM uit Amerika werden gerandomiseerd naar aerobe (N= 162) , interval (N=165) en krachttraining (N=170). De gemiddelde leeftijd van de deelnemers was 37 jaar (SD ± 14). De gemiddelde HbA1c was 6.6 % (SD ± 0.8). De deelnemers waren reeds actief voor start van de studie (2.319 wekelijkse MET minuten). 18 % werd behandeld met insuline pen therapie, 37 % met een niet gekoppelde insulinepomp en 45 % met een hybride closed loop systeem (84 % Tandem, 16 % Medtronic). De gemiddelde glucose (± SD) verandering tijdens beweging was respectievelijk -1.0 ± 2.2 mmol/l, – 0.8 ± 1.8 mmol/l en 0.5 ± 2.0 mmol/l voor aerobe, interval en krachttraining. De resultaten verschilden niet tussen de deelnemers met of zonder gekoppelde insulinepomp en pentherapie. Tijd in doelbereik (3.9-10.0 mmol/l) verbeterde op de dag van activiteit in alle drie de groepen. De tijd in hypoglycemie ( < 3.9 mmol/l) was hoger op de dag met activiteit (overall gemiddeld 3.1 % vs 2.5 %). Er werd 3x een ernstige hypoglycemie gerapporteerd, niet op of na de sportdag.
Relevantie voor de praktijk
Het sterke punt van deze studie is dat het een ‘real-world study’ studie betrof. De resultaten laten zien dat beweging in alle drie de groepen, een verdere verbetering gaf van de glucoseregulatie met de meeste verbetering bij aerobe training. Nadelen van de studie zijn de selecte groep; op baseline was reeds sprake van een goede glucoregulatie en de deelnemers waren reeds fysiek (zeer) actief. Mogelijk was de krachttraining te licht; in plaats van een stijging van de glucose werd een daling waargenomen. Toch is de informatie uit deze studie belangrijk; niet alleen voor mensen met DM type 1, maar de informatie kan ook gebruikt worden voor de verdere ontwikkeling van de hybride closed loop systemen.
Referentie
Examining the Acute Glycemic Effects of Different Types of Structured Exercise Sessions in Type 1 Diabetes in a Real-World Setting: The Type 1 Diabetes and Exercise Initiative (T1DEXI)
Ridell et al, Diabetes Care 2023;46(4):704–713
