Hybrid closed loop versus insuline pomp therapie en CGM in ouderen met DM type 1
Ouderen met DM type 1 (≥ 60 jaar) hebben een verhoogd risico op het optreden van een ernstige hypoglycemie en daarnaast is de impact van een ernstige hypoglycemie vaak groter, zoals ziekenhuisopname in vergelijking met jongere mensen met DM type 1. Tevens is de prevalentie van complicaties in ouderen met DM type 1 hoger. Hybride closed loop systemen verbeteren de glucoseregulatie met een reductie van tijd in hypoglycemie (Time Below Range (TBR)) in zowel volwassenen als kinderen met DM type 1. Echter tot nu toe was er nog geen gerandomiseerde studie die de effectiviteit van hybride closed loop systeem in ouderen heeft onderzocht.
Vraagstelling
Wat is de effectiviteit en veiligheid van hybrid closed systeem (HCS) in vergelijking met insuline pomp therapie (ofwel sensor augmented pump therapy (SAP)) met continue glucose monitoring (CGM) in ouderen met DM type 1 en ≥ 60 jaar.
Methoden
Dit is een open label, gerandomiseerde (1:1), cross over studie die werd uitgevoerd in twee centra in Australië in patiënten met DM type 1. Inclusie criteria waren duur van DM ≥ 10 jaar, leeftijd ≥ 60 jaar, HbA1c ≤ 10.5 % en behandeling middels insuline pomp therapie. Na een run in fase van 3-6 weken werden de deelnemers gerandomiseerd: continueren van SAP (manuele modus Minimed 670 G) gedurende 4 maanden gevolgd door HCS (Minimed 670G, Guardian Sensor 3) gedurende 4 maanden, dan wel vice versa. De primaire uitkomst maat was tijd in doelbereik (Time In Range (TIR)).
Resultaten en conclusie
30 deelnemers voltooiden de studie. De gemiddelde leeftijd was 67 jaar (SD ± 5) met een mediane diabetes duur van 38 jaar (interquartile range (IQR 20-47). De glucoseregulatie op baseline was redelijk tot goed met een HbA1c waarde van 7.6 % (SD ± 0.9). Negen van de 30 (30 %) deelnemers was bekend met verminderde hypo-awareness en had een ernstige hypoglycemie gehad in de 12 maanden voorafgaand aan de studie. 6 deelnemers hadden milde cognitieve dysfunctie (Montreal Cognitive Assessment score 18-25). Geen van de deelnemers voldeed aan de criteria voor kwetsbaarheid (frail, score 0). Tijd binnen doelbereik nam significant toe bij gebruik van HCS (TIR 75.2 ± 6.3 %) in vergelijking met SAP (69.0 ± 9.1%, p< 0.0001). HCS verbeterde TBR met 0.5 % (95% CI 0.3-1.1, p=0.0005), gedurende de nacht met 0.8 % (0.4-1.1, p< 0.0001)
Er was geen significant verschil in HbA1c waarde tussen beide groepen, (respectievelijk 7.3% [IQR, 7.1–7.5] (56 mmol/mol [54–59]) vs. 7.5% [7.1–7.9] (59 mmol/mol [54–62]), p= 0.13). Tijdens de studie waren er 5 episoden van ernstige hypoglycemie, 3 in de HCS arm en 2 in de SAP arm. Geen enkele ernstige hypoglycemie leidde tot ziekenhuisopname. Er was 1 episode van diabetische ketoacidose in de SAP arm.
Relevantie voor de praktijk
Opvallend is in deze studie, dat ondanks de verbetering van TBR, er toch nog een aantal episoden van ernstige hypoglycemie optraden, ook in de HCS arm. Mogelijk is dit nog gerelateerd aan het feit dat in deze studie gebruik werd gemaakt van een 1e generatie closed loop systeem, inmiddels zijn de huidige closed loop systemen verder verbeterd met optimalisatie van het algoritme, (minder of geen) kalibraties en minder alarmen.
Nooit te oud voor een closed loop systeem? Dat is te kort door de bocht, deze studie toont aan dat ook in ouderen met lang bestaande DM type 1, een closed loop systeem veilig en effectief kan zijn. Echter leeftijd an sich is waarschijnlijk niet een goede discriminator of iemand geschikt is voor een hybride closed loop systeem, kwetsbaarheid (“frailty”) mogelijk wel. In deze studie voldeed niemand aan de criteria voor frail.
Referentie
