Tijdens de EASD in Stockholm is een nieuwe analyse van de resultaten van het het onderzoeksprogramma van semaglutide gepresenteerd. Het risico op diabetes type 2 (T2D) wordt meer dan gehalveerd door wekelijkse injecties van het obesitasmedicijn semaglutide.
Methode
In STEP1 kregen deelnemers (1961) met overgewicht of obesitas gedurende 68 weken wekelijks een injectie van 2,4 mg semaglutide of een placebo. Bij STEP4 waren 803 deelnemers met overgewicht of obesitas betrokken. Allen kregen gedurende 20 weken wekelijkse injecties van 2,4 mg semaglutide. Daarna bleven ze ofwel semaglutide gebruiken ofwel werden ze de volgende 48 weken overgezet op placebo. Tijdens het onderzoek werd de deelnemers advies gegeven voeding en lichaamsbeweging. Om het risico van de deelnemers op het ontwikkelen van T2D in de komende 10 jaar te voorspellen maakten de onderzoekers gebruik van Cardiometabolic Disease Staging (CMDS)
Van CDMS is eerder aangetoond dat het een zeer nauwkeurig meetinstrument is voor het T2D-risico. De formule houdt rekening met o.a. het geslacht, de leeftijd, het ras, de BMI en de bloeddruk van een patiënt, evenals met de bloedglucose-, HDL-cholesterol- en triglycerideniveaus.
Resultaten
Bij de STEP1-deelnemers die semaglutide kregen, daalden de 10-jaars risicoscores voor T2D met 61% (van 18,2% in week 0 tot 7,1% in week 68). Bij de groep die placebo kreeg werd een verlaging van de risicoscore van 13% gezien (17,8% in week 0 tot 15,6% in week 68).De risicoscores weerspiegelden het gewichtsverlies, dat gemiddeld 17% was met semaglutide versus 3% met placebo.
Bij de STAP 4-deelnemers werden de grootste dalingen in risicoscores gezien in de eerste 20 weken (van 20,6% in week 0 tot 11,4% in week 20). Bij degenen die semaglutide bleven gebruiken, daalde de risicoscore verder tot 7,7%, maar bij degenen die overgingen op placebo, steeg deze tot 15,4%.
Dit geeft aan dat een aanhoudende behandeling met semaglutide nodig is om de vermindering van het T2D-risico te behouden.
