In de sessie ‘Foot prints’ werden een aantal interessante studies gepresenteerd over diabetische voet infecties.
Een vergelijkende studie tussen wond debridement via ultrasound (US) 0f de scherpe scalpel werd gepresenteerd door een Egyptische studiegroep. Het betrof een kleine studie; 2 x 10 relatief jonge patiënten van gemiddeld 58 jaar. Het ging hierbij om neuropathische ulcera, meestal metatarsaal. De studie liet zien dat de US methode superieur was zowel wat betreft genezing als verbetering van de PA. Klik hier voor het abstract van de studie.
Het Leucopatch® systeem werd onderzocht in een multicentrische, multinationale studie waarbij een patch wekelijks werd aangebracht bij moeilijk genezende ulcera. De interventie duurde, na een run-in periode van 4 weken, 20 weken en de follow-up was 6 weken. Per groep waren er 134 (standaard behandeling) en 132 (Leucopatch groep) patiënten. Het betrof meestal oppervlakkige plantaire ulcera. Ulcus genezing ging sneller in de Leucopatch groep en er waren geen ‘device related events’. In beide groepen trad niet vaker anemie of infectie op. Klik hier voor de volledige publicatie in de Lancet.
Bij patiënten uit de Franse tak (single centre studie) van de CANVAS trial (canaglifozine) werd gekeken naar de relatie tussen diuretica en amputatie. De aanleiding voor deze analyse was dat in de studie om onduidelijke redenen meer risico op amputatie bestaat. In de studie, waarin na aanpassing 1074 patiënten waren opgenomen, werden flinke verschillen gezien in aantal amputaties of revascularisaties tussen de diuretica groep en de non-diuretica groep. In de diuretica groep waren er meer voetamputaties, maar niet meer beenamputaties. Gehypothetiseerd werd dat door diuretica hypovolemie ontstaat, daardoor minder perfusie en een groter risico op amputatie. Canaglifozine zou daar nog een bevorderende rol in kunnen spelen. Klik hier voor een artikel in de Diabetes van juli 2018.
