Waarom dit onderzoek?
De Diabetes Control and Complications Trial (DCCT) en de vervolgstudie Epidemiology of Diabetes Interventions and Complications (EDIC) hebben overtuigend de dominante rol van hyperglycemie laten zien als risicofactor voor alle zgn. late complicaties bij type 1 diabetes (T1DM), maar zeker ook voor de eerste cardiovasculaire gebeurtenis. Alleen de leeftijd van de patiënt bleek een nog sterkere risicofactor dan HbA1c.
Onderzoeksvraag
In de huidige studie is onderzocht wat het verband is tussen bewezen riscofactoren en de totale cardiovasculaire ziektelast, waaronder recidief cardiovasculaire gebeurtenissen.
Hoe werd dit onderzocht?
De cardiovasculaire gebeurtenissen bij de 1441 deelnemers van de DCCT/EDIC studie werden geanalyseerd naar soort aandoening (CV-overlijden, acuut myocardinfarct [MI], beroerte, stil myocardinfarct, angina pectoris, percutaneous transluminal coronary angioplasty/coronary artery bypass graft [PTCA/ CABG], en hartfalen [HF]).
Belangrijkste resultaten
Gedurende een mediane follow-up duur van 29 jaar, ondergingen 239 deelnemers tezamen 421 CV gebeurtenissen.
Leeftijd bleek de sterkste risicofactor voor acuut MI, voor stil MI, voor beroerte en voor PTCA/CABG. Hyperglycemie bleek de sterkste risicofactor voor overlijden door CV-ziekte, voor hartfalen en voor angina pectoris. Hyperglycemie bleek verder de op één na sterkste risicofactor voor acuut MI en PTCA/CABG.
Het HbA1c bleek de sterkst modificeerbare risico factor voor de eerste CV gebeurtenis (HR 1.38 [95% CI: 1.21-1.56] per 1% hoger HbA1c) en ook voor daaropvolgende CV gebeurtenissen (CVD: incidence ratio [IR] 1.28 [95% CI: 1.09-1.51]).
Conclusie
Intensieve glucose regulatie wordt bij T1DM onder meer aanbevolen om het risico op de eerste cardiovasculaire gebeurtenis te verminderen. Maar ook de kans op een recidief cardiovasculaire gebeurtenis blijkt door scherpe glucose regulatie te worden verlaagd.
Consequenties voor de praktijk
Bekend was al dat een periode van 6.5 jaar scherpe glucose regulatie aan het begin van de ziekte het risico op CV-ziekte bij T1DM na een follow-up duur van 17 jaar significant verlaagt (DCCT-EDIC studie). Ook was al duidelijk dat bij T1DM allerlei modificeerbare (HbA1c, bloeddruk, lipiden en roken) en niet modificeerbare (leeftijd, diabetes duur, familiaire belasting voor CV-ziekte) risicofactoren een rol spelen met betrekking tot CV ziekte. Een nieuw gegeven uit de huidige studie is dat HbA1c ook een krachtige voorspeller is van recidief CV-ziekte. Ook na een eerste CV gebeurtenis blijkt een lager HbA1c uit een ver verleden (immers na 6.5 jaar initiële therapie was er geen verschil meer tussen de twee groepen deelnemers van destijds) geassocieerd met een kleinere kans op een recidief gebeurtenis: een krachtig pleidooi voor scherpe glucose regulatie, met name kort na het stellen van de diagnose T1DM. Tegenwoordig wordt weleens schouderophalend gedaan over het nut van glycemische controle bij type 2 diabetes. Hoe dat ook zij, voor T1DM is dat nut opnieuw glashelder.
Referentie:
Bebu I, et al. Risk Factors for First and Subsequent CVD Events in Type 1 Diabetes: The DCCT/EDIC Study Diabetes Care 2020;43:867–874 | https://doi.org/10.2337/dc19-2292
