In dit artikel uit het NEJM van april 2024 benadrukken de auteurs dat hartfalen met een ‘preserved’ ejectie-fractie tegenwoordig frequent voorkomt vanwege het toegenomen voorkomen van obesitas en type 2 diabetes (t2DM). Obesitas speelt, zo zeggen de auteurs, een belangrijke rol bij de progressie van dit hartfalen. Mensen met t2DM, hartfalen en obesitas hebben meer klachten en een slechtere functionele capaciteit dan vergelijkbare patiënten zonder t2DM. Voor de eerstgenoemde groep zijn er weinig bewezen effectieve behandelingen. De vraag is wat semaglutide doet t.a.v. symptomen van hartfalen.
Methoden
Patiënten met hartfalen met gepreserveerde ejectiefractie, een BMI groter dan 30 en t2DM werden gerandomiseerd over eenmaal per week 2,4 mg semaglutide of placebo gedurende één jaar. Het primaire eindpunt was verandering in Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire clinical summary score (KCCQ-CSS; scores variëren van 0 tot 100, waarbij hogere scores wijzen op minder symptomen en lichamelijke beperkingen) en verandering in lichaamsgewicht. Secundaire eindpunten waren de 6 minuten loopafstand; een hiërarchisch samengesteld eindpunt bestaande uit overlijden, hartfalen events, en verschillen in verandering van de KCCQ-CSS, de 6 minutenloopafstand en CRP waarde.
Resultaten
616 deelnemers ondergingen randomisatie. De gemiddelde verandering in de KCCQ-CSS was 13.7 punten met semaglutide en 6.4 punten met placebo (95% CI 4.1 tot 10.4; P<0.001) en de gemiddelde verandering van lichaamsgewicht was −9.8% met semaglutide en −3.4% met placebo (95% CI, −7.6 tot −5.2; P<0.001). De resultaten t.a.v. de secundaire eindpunten waren in het voordeel van semaglutide (verschil in verandering in 6-minuten loopafstand 14.3 m [95% CI, 3.7 tot 24.9; P = 0.008]; ratio voor samengesteld eindpunt was 1.58 [95% CI, 1.29 tot 1.94; P<0.001]; ratio voor verandering in CRP waarde 0.67 [95% CI, 0.55 tot 0.80; P<0.001]). Ernstige bijwerkingen werden gerapporteerd bij 55 deelnemers (17.7%) in de semaglutide groep en bij 88 (28.8%) in de placebo groep.
Conclusie
Bij patiënten met hartfalen met gepreserveerde ejectiefractie, obesitas en t2DM ging behandeling met semaglutide gedurende één jaar gepaard met een sterkere vermindering in hartfalen gerelateerde symptomen en lichamelijke beperkingen en met een groter gewichtsverlies dan placebo-therapie.
 Bespreking
Is het verrassend dat semaglutide bij mensen met hartfalen, obesitas en t2DM effect heeft op de symptomen van dat hartfalen? Nee, eigenlijk niet, omdat in een eerdere trial iets vergelijkbaars was aangetoond voor patiënten zonder t2DM*. Maar natuurlijk is het goed dat hiermee bewezen is wat de clinicus al vermoedde: een krachtige GLP-1 RA is ook behulpzaam voor klachten van hartfalen bij obesitas en t2DM.
BronÂ
Kosiborod M.N. et al. Semaglutide in Patients with Obesity-Related Heart Failure and Type 2 Diabetes. DOI: 10.1056/NEJMoa2313917
Referenties
* Kosiborod MN. et al. Semaglutide in Patients with Heart Failure with Preserved Ejection Fraction and Obesity. N Engl J Med. 2023 Sep 21;389(12):1069-1084. doi: 10.1056/NEJMoa2306963. Epub 2023 Aug 25. PMID: 37622681Â
