De combinatie van glucagon-like peptide-1 (GLP-1) receptor agonisten en insuline behandeling is een effectieve manier om een verbetering te bereiken in de HbA1c-targets en lichaamsgewicht, met daarbij een vermindering van het aantal hypoglykemieën. Er zijn echter maar weinig studies die een duur hadden van langer dan 12 maanden. De LEADER cardiovasculaire outcome trials hebben een verlaging laten zien in het aantal major cardiovasculaire events wanneer liraglutide vs. placebo werden toegevoegd aan de standaardbehandeling bij patiënten met type 2 diabetes en een hoog cardiovasculair risico. Er was tevens een verbetering in glycemische controle, lichaamsgewicht, systolische bloeddruk en lipiden. Een redelijk aantal patiënten in de LEADER trial werd behandeld met insuline. Deze studie is een post-hoc subgroup analyse waarbij gekeken werd naar cardiovasculaire resultaten maar ook andere uitkomstmaten en het gebruik van insuline, na een mediane follow-up van 3,8 jaar.
De LEADER trial was een dubbel geblindeerde, placebo gecontroleerde studie. Patiënten met type 2 diabetes en een hoog cardiovasculair risico werden 1:1 gerandomiseerd voor behandeling met liraglutide tot 1,8 mg of placebo, als toevoeging aan de standaardbehandeling. De follow-up bedroeg 5 jaar. De primaire uitkomstmaat was tijd tot eerste major cardiovasculaire event (MACE): een samenvoeging van cardiovasculaire sterfte, niet-fataal myocardinfarct of niet-fatale beroerte. Secundaire eindpunten waren veranderingen in metabole parameters en de incidentie van ernstige hypoglykemieën. De effecten van liraglutide werden vergeleken met 3 subgroepen gebaseerd op insulinegebruik bij baseline: geen insuline, alleen basale insuline, en andere insuline (bijvoorbeeld mix insuline).
Bij baseline gebruikten 5171 (55%) van de patiënten geen insuline, 3159 (34%) gebruikten alleen basaal insuline en 1010 (11%) werden behandeld met andere insuline (9.7% premix). Er waren minder mensen met in-trial insuline gebruik in de liraglutide groep (29%) dan in de placebo groep (43%). In de groep patiënten die alleen basaal insuline gebruikten, zorgde liraglutide voor een vermindering van de HbA1c waarde in vergelijking met placebo, met een significante vermindering in het aantal ernstige hypoglykemieën. Liraglutide zorgde ook voor gewichtsverlies, een reductie in de insuline behoefte en er was een trend richting verbetering van de systolische bloeddruk en LDL-cholesterol. De cardiovasculaire risico reductie met liraglutide in de totale studiepopulatie was gelijk aan de groep die alleen basaal insuline gebruikte en de groep die geen insuline gebruikte.
Bij patiënten met type 2 diabetes en een hoog cardiovasculair risico die behandeld worden met basaal insuline, zorgt liraglutide behandeling voor een verbeterde glykemische controle, een verlaging van het lichaamsgewicht, en een vermindering van het risico op ernstige hypoglykemie, met een vergelijkbare cardiovasculaire risico reductie als patiënten zonder insuline therapie.
