Hoewel er sinds de komst van SGLT-2 remmers, GLP-1 analogen en DPP-4 remmers veel meer mogelijkheden zijn voor de behandeling van type 2 diabetes mellitus, blijkt het in de praktijk vaak lastig om een adequate glykemische controle te bereiken. Men blijft dan ook naarstig op zoek naar nieuwe therapeutische opties om de bloedglucosewaarden te verlagen. Een mogelijke optie is imeglimine, een nieuw medicijn dat aangrijpt op de mitochondriën. Door het selectief blokkeren van de oxidatieve fosforylering in de mitochondriën inhibeert imeglimine de gluconeogenese in de lever, verhoogt de uptake van glucose in de spieren, en stimuleert de glucose geïnduceerde insulinesecretie. In een recent editie van Diabetes Care zijn de resultaten van een fase 3 studie verschenen, waarin 2dd 1000 mg imeglimine werd vergeleken met een placebo bij patiënten met type 2 diabetes. Hieronder treft u de belangrijkste bevindingen.
Methoden
In een dubbelblinde gerandomiseerde, placebo gecontroleerde fase 3 studie die plaats vond in Japan, werden 213 patiënten met type 2 diabetes en een gemiddelde leeftijd van 62 jaar geïncludeerd. Zij werden gedurende 24 weken behandeld met 2dd 1000 mg imeglimine of met een placebo. Alle patiënten waren ouder dan 20 jaar, hadden een HA1c tussen de 53 en 86 mmol/mol en mochten in de 12 weken voor inclusie geen andere glucose verlagende medicatie gebruiken. De primaire uitkomstmaat was het verschil in HbA1c verandering tussen de groepen. De secundaire uitkomstmaten waren onder meer het verschil in het percentage patiënten die een HbA1c < 53 mmol/mol bereikten en de hoeveelheid gerapporteerde bijwerkingen.
Belangrijkste resultaten
Het gemiddelde HbA1c bij aanvang van de studie was 64 mmol/mol in de imeglimine groep en 63 mmol/mol in de placebo groep. Het verschil in HbA1c verandering was -9.5 mmol/mol (95%CI -11.4 tot -7.5 p < 0.0001) ten faveure van de imeglimine groep. In de imeglimine groep bereikte 35% van de patienten een HbA1c waarde van <53 mmol/mol, in de placebo groep was dit 7.5 % (p < 0.0001). In de imgemine groep rapporteerden 47 patiënten (44.3%) een bijwerking versus 48 patiënten (44.9%) in de placebogroep. Deze bijwerkingen waren mild van aard (vooral gastro-intestinaal), er waren in totaal 5 patiënten met een ‘serious adverse event’ (4 in de imeglimine groep en 1 in de placebo groep); dit betroffen vrijwel allemaal fracturen die door de onderzoeker niet gerelateerd werden aan de studiemedicatie. Er was één patiënt in de imeglimine groep die 2 maal een glucosewaarden tussen 3.0 en 3.5 mmol/L had, verder kwamen er geen hypoglykemieen voor.
Conclusie en relevantie voor de dagelijkse praktijk
Bij een behandeling van 24 weken verbeterde imeglimine 2dd 1000 mg de glykemische controle bij patiënten met type 2 diabetes. Er traden geen ernstige bijwerkingen op en imeglimine werd goed verdragen door de patiënten in de studie. Conceptueel is een behandeling van patiënten met type 2 diabetes met imeglimine zeer interessant, omdat imeglimine op een totaal andere wijze de glucoseregulatie beinvloedt dan de voor ons reeds bekende glucose verlagende medicatie. Vooral de potentieel gunstige effecten van imeglimine op het behoud van de bètacel functie van de pancreas en de stimulatie van glucose-geïnduceerde insuline secretie zijn intrigerend. Desondanks moeten er wel kanttekeningen gezet worden bij de resultaten van deze studie. Allereerst is de huidige studie uitgevoerd in een geheel Japanse populatie. Gezien de etnische verschillen in de pathofysiologie van diabetes mellitus en de verschillen in dieet, zijn de resultaten niet zonder meer toepasbaar op een Europese populatie. Daarnaast zijn er geen gegevens bekend over de lange termijn effecten en veiligheid van imeglimine, en is niet duidelijk hoe het effect van imeglimine zich verhoudt tot dat van andere glucose verlagende medicatie. Verder onderzoek zal dan ook moeten uitwijzen wat de exacte plaats van imeglimine bij de behandeling van type 2 diabetes in de toekomst zal zijn.
Referentie
Dubourg et al. Efficacy and Safety of Imeglimin Monotherapy Versus Placebo in Japanese Patients With Type 2 Diabetes (TIMES 1): A Double-Blind, Randomized, Placebo-Controlled, Parallel-Group, Multicenter Phase 3 Trial. Diabetes Care 2021; 44;952-959
