Effecten van semaglutide bij type 2 diabetes met nefropatie

Patiënten met type 2 diabetes (t2DM) en nefropatie (cq chronische nierziekte) lopen veel kans op nierfalen, cardiovasculaire gebeurtenissen en overlijden. De vraag die in deze gerandomiseerde klinische studie voorligt is of semaglutide deze risico’s kan verminderen: de FLOW trial.

Methoden

Patiënten met t2DM en nefropatie (gedefinieerd als een eGFR van 50 tot 75 ml/min en een urine albumine/kreatinine ratio (albumine gemeten in mg en kreatinine gemeten in g) van >300 en <5000 of een eGFR van 25 tot <50 ml/min en een urine/kreatinine ratio van >100 en <5000) werden gerandomiseerd over wekelijks semaglutide 1.0mg s.c. versus placebo. De primaire uitkomstmaat was een majeure nierziekte, d.w.z. of een samengesteld eindpunt van nierfalen (dialyse, transplantatie, of een eGFR van <15 ml/min, of tenminste 50% reductie van de eGFR vanaf de start, of overlijden door nierziekte of cardiovasculaire oorzaken. Daarnaast waren er confirmatoire geprespecificeerde secundaire uitkomsten.

Resultaten

3533 deelnemers ondergingen randomisatie. De mediane follow up was 3.4 jaar, nadat voortijdige beëindiging werd aanbevolen bij interim analyse. De kans op een primair eindpunt was 24% kleiner in de semaglutide groep dan in de placebo groep (331 vs. 410 eerste gebeurtenissen; hazard ratio, 0.76; 95% CI, 0.66 tot 0.88; P = 0.0003). De resultaten voor het samengesteld eindpunt van de nier-specifieke componenten (hazard ratio, 0.79; 95% CI, 0.66 tot 0.94) en voor overlijden door cardiovasculaire oorzaken (hazard ratio, 0.71; 95% CI, 0.56 tot 0.89) waren vergelijkbaar.

De resultaten van alle secundaire uitkomsten vielen uit ten gunste van semaglutide: een minder scherpe daling van de gemiddelde jaarlijkse eGFR lijn (van 1.16 ml/min (P<0.001), een kleinere kans op majeure cardiovasculaire gebeurtenissen (18%; hazard ratio, 0.82; 95% CI, 0.68 tot 0.98; P = 0.029), en een kleinere kans op overlijden door welke oorzaak dan ook (20% lager (hazard ratio, 0.80; 95% CI, 0.67 tot 0.95, P = 0.01). Ernstige bijwerkingen (S.A.E.’s) werden minder vaak gerapporteerd in de semaglutide groep dan in de placebogroep (49.6% vs. 53.8%).

Conclusie

Semaglutide bleek de kans op klinisch relevante nier-uitkomsten en overlijden door cardiovasculaire oorzaken bij mensen met t2DM en nefropatie te verminderen. 

Relevantie voor de praktijk

Zijn deze uitkomsten verrassend? Een recente meta-analyse van 6 RCT’s naar de effecten van GLP-1RA bij mensen met t2DM en nefropatie liet zien dat verslechtering van nierfunctie als zodanig niet significant verbeterde. In dat licht zijn de huidige resultaten met semaglutide zeker verrassend. Het is duidelijk dat de gemiddelde patiënt met t2DM en nefropatie baat heeft bij semaglutide.

Referentie

Evaluate Renal Function with Semaglutide Once Weekly; Perkovic P et al. NEJM, May 24, 2024. DOI: 10.1056/NEJMoa2403347