Wanneer glykemische controle niet meer bereikt kan worden met orale glucose verlagende middelen of GLP-1 analogen, is het starten met langwerkende insuline onvermijdelijk voor patiĆ«nten met type 2 diabetes. Ā Het merendeel van de patiĆ«nten beschouwt het toedienen van de dagelijkse injecties echter als belastend. Een optie waarbij minder frequent spuiten mogelijk is zou dan ook kunnen leiden tot een grote verbetering van de kwaliteit van leven van patiĆ«nten met type 2 diabetes. Tijdens de sessie āDeveloping Better Insulinsā van de EASD Annual Meeting 2020 werden onder meer de resultaten gepresenteerd van het ultra langwerkende, eenmaal per week toegediende insuline icodec. Hieronder leest u de belangrijkste bevindingen.
Insuline icodec is een basale insuline analoog met farmacologische eigenschappen die het mogelijk maken dat het middel ƩƩn maal per week kan worden toegediend (Tmax 16uur, halfwaardetijd ongeveer een week). Rosenstock et al. onderzochten de veiligheid en het effect ervan op de glykemische controle bij patiƫnten met type 2 diabetes, dit in vergelijking met dagelijks insuline glargine. De resultaten zijn vandaag gepubliceerd in The New England Journal of Medicine
Methoden
In deze gerandomiseerde, dubbelblinde, double-dummy fase 2 trial, werden 247 volwassen patiĆ«nten met type 2 diabetes en een HbA1c tussen 7.0 en 9.5% (53 en 80 mmol/mol) geĆÆncludeerd. Zij gebruikten allen metformine, al dan niet in combinatie met een DPP-4 remmer, en hadden nog nooit insuline gebruikt. De interventiegroep werd behandeld met 70 EH insuline icodec Ć©Ć©n maal per week, met daarnaast dagelijks een placebo injectie. De controlegroep kreeg dagelijks 10 EH insuline glargine U100, met tevens dagelijks een placebo injectie. De primaire uitkomstmaat was de verandering in HbA1c na 26 weken. Secundair werd gekeken naar nuchtere en postprandiale bloedglucosewaarden naar bijwerkingen zoals hypoglykemie en huidreacties.
Resultaten
De baseline karakteristieken waren gelijk in beide groepen, het HbA1c was gemiddeld 8.0% (64 mmol/mol). De verandering van het HbA1c na 26 weken was -1.33% (-14 mmol/mol) in de icodec groep en -1.15% (-13 mmol/mol) in de glargine groep, p = 0.08. De gewichtsverandering was gelijk in beide groepen. De icodec groep had per dag 78 minuten langer een ātargetā glucosewaarde in de range tussen 4.0 en 7.7 mmo/L in vergelijking met de controle groep (p = 0.02). De hoeveelheid hypoglykemieen (gedefinieerd als een glucose onder 3.0 mmol/L of een hypoglykemie waarbij hulp van een derde nodig was) was in beide groepen laag: 53 en 46 events per 100 patiĆ«ntjaren voor respectievelijk de icodec and glargine groep), zonder een statistisch significant verschil tussen deze groepen. De overige bijwerkingen gerapporteerd in de studie waren mild en verschilden niet tussen de groepen.
Conclusie
De behandeling met 70 EH insuline icodec resulteerde na 26 weken in een vergelijkbare verbetering van glykemische controle in vergelijking met insuline glargine U100, met tevens een vergelijkbaar aantal bijwerkingen, waaronder hypoglykemische events.
Implicaties voor de klinische praktijk
De bevindingen van dit onderzoek suggereren dat een behandeling met insuline eenmaal per week in de toekomst mogelijk toegepast kan gaan worden bij patiĆ«nten met type 2 diabetes die met insuline moeten starten. Voor de patiĆ«nt zou dit een afname betekenen van 313 injecties per jaar (365 injecties bij dagelijks gebruik, 52 injecties bij wekelijks gebruik). Naast dit directe voordeel van minder vaak injecties zou wekelijks gebruik tevens kunnen leiden tot een betere therapietrouw. Immers, bij onderzoeken gedaan naar dagelijks versus wekelijks GLP-1 gebruik, werd gezien dat de patiĆ«nten die wekelijks injecties toedienden een betere therapietrouw hadden. Hoewel de resultaten van het onderzoek veelbelovend zijn, blijft voorzichtigheid natuurlijk geboden. De huidige studie had met 247 patiĆ«nten niet de statistische power om significante verschillen van verscheidene uitkomstmaten aan te tonen. Daarnaast is de toepasbaarheid van de resultaten nog niet geheel duidelijk. Immers, in de huidige studie werden geen patiĆ«nten geĆÆncludeerd die andere glucose verlagende medicatie gebruikten dan metformine of DPP-4 remmers, zoals sulfonylureumderivaten. Daarnaast is er nog niet veel bekend over de lange termijn veiligheid van insuline icodec. Duidelijk is in ieder geval dat dit niet het laatste is wat wij zullen horen van wekelijks langwerkende insuline toediening. Een fase 3 studie loopt momenteel. De definitieve plaats in de behandeling van patiĆ«nten met type 2 diabetes zal door toekomstige studies zeker nog opgehelderd worden.