De vraagstelling in deze ‘population‑based matched cohort study’ was: verminderen GLP-1 receptor agonisten (GLP-1RA) bij mensen met non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD) en type 2 diabetes (t2DM) in een ‘real world setting’ de kans op nieuwe cardiovasculaire events (CVE’s) en mortaliteit in vergelijking met andere glucoseverlagende middelen?
Methoden
Dit cohort bestond uit patiënten ouder dan 20 jaar die startten met medicatie tussen januari 2013 en januari 2022. Zij werden vervolgd tot oktober 2022. Met GLP-1RA startende gebruikers werden gematched op basis van leeftijd, demografie, comorbiditeit en medicatie in een 1:1 verdeling t.a.v. andere glucoseverlagende medicatie (metformine, thiazolidinediones, dipeptidyl peptidase 4 remmers, sulfonylureum derivaten, meglitinides, α-glucosidase remmers, SGLT-2 remmers, insuline of een combinatie hiervan). Het primaire eindpunt was het ontstaan van CVE’s. Het secundaire eindpunt was ‘all-cause mortality’.
Resultaten
De studie omvatte 2.835.398 patiënten met zowel NAFLD als t2DM. In vergelijking met SGLT2 remmers liet de GLP-1RA groep geen verschil zien ten aanzien van CVE’s. Ook was er tussen deze twee groepen geen verschil in mortaliteit.
In vergelijking met de andere medicatie liet de GLP-1RA groep een lager risico op CVE’s zien, waaronder hartfalen (HR 0.88; 95% CI 0.85, 0.92), MACE (HR 0.89; 95% CI 0.85, 0.94), cerebrovasculaire events (HR 0.93; 95% CI 0.89, 0.96) en ‘all-cause mortality’ (HR 0.70; 95% CI 0.66, 0.75).
Conclusie
Bij mensen met NAFLD en t2DM blijken GLP-1RA’s in vergelijking met bijna alle andere middelen geassocieerd met lager risico op cardiovasculaire events en ‘all-cause mortality’. Echter, geen verschil bestond er in CVE’s en ‘all-cause mortality’ in vergelijking met gebruik van SGLT-2 remmers.
Relevantie voor de praktijk
Is de uitkomst verrassend, d.w.z. dat GLP-1 RA en SGLT-2 remmers ook in een real world setting geassocieerd zijn met minder CVE en een lagere mortaliteit? Misschien wel niet voor allen die de resultaten in de prospectieve outcome trials met de GLP-1 RA en met SGLT-2 remmers gevolgd hebben. Bovendien wisten we van bijna alle ‘andere’ middelen (behalve metformine) wel dat ze niets deden op cardiovasculaire uitkomsten.
Wat kan deze studie voor mensen met NAFLD en t2DM nu veranderen in de spreekkamer? Het besef van de cardioprotectieve werking van GLP-1 RA en SGLT-2-remmers zal simpelweg maken dat wij behandelaars er eerder mee zullen starten. Middelen die alleen het bloedglucose verlagen, tja, die gaan een 2e rangs categorie vormen.
Referentie
Krishnan, A., Schneider, C.V., Hadi, Y. et al. Cardiovascular and mortality outcomes with GLP-1 receptor agonists vs other glucose-lowering drugs in individuals with NAFLD and type 2 diabetes: a large population-based matched cohort study. Diabetologia 67, 483–493 (2024). https://doi.org/10.1007/s00125-023-06057-5
