Bij hoge verdenking op type 1 diabetes, en bij twijfel over de diagnose, prikken de meeste internisten lab (veelal anti 65kD GAD en soms anti IA2 en/of anti zinc transporter). Een zeer interessante studie van Brooks-Worrell en collega’s in de GRADE studie suggereert dat auto-immuniteit tegen de eilandjes van Langerhans ook nog veel voor komt in mensen die de diagnose type 2 diabetes een aantal jaren terug hebben gekregen. De auteurs hebben in 419 volwassenen met type 2 diabetes (277 mannen, 142 vrouwen, gemiddeld 57.4 jaar oud, gemiddelde diabetes duur 4 jaar) T cel reactiviteit gemeten tegen eiwitten van de eilandjes van Langerhans (cellulaire afweer tegen de bèta cell) en de ons meer bekende antistoffen als markers van humorale afweer (anti 65kD GAD, anti IA2, anti zinc transporter). Verassend, vonden zij dat de prevalentie van eilandjes auto-immuniteit veel vaker voorkwam dan eerder beschreven:
Cellulaire afweer was aanwezig in 41.3% van de deelnemers, humorale afweer 13.5% en in 5.3% waren beide vormen van auto-immuun markers aanwezig. Met name de cellulaire afweer was ook geassocieerd met slechtere regulatie (hoger HbA1c) en een slechtere bèta cel functie (C-peptide na een orale glucose tolerantie test). Het is voor de interpretatie van deze studie belangrijk te vermelden dat de auteurs aangeven dat een positieve uitslag van deze auto-immuniteits testen ook afhankelijk is van de gebruikte meettechniek en het laboratorium dat deze uitvoert. Desalniettemin, deze studie geeft een verassend en nieuw pathofysiologisch inzicht in de heterogeniteit van hyperglykemie, waarbij mogelijk ook een (kleine) bijdrage van bèta cell verlies door auto-immuniteit een rol kan spelen, ook bij mensen waarbij we daar op klinische gronden mogelijk niet meteen aan denken.
Klik hier voor de volledige publicatie
Referentie
Brooks-Worrell B et al; for the GRADE Research Group, Islet Autoimmunity Is Highly Prevalent and Associated With Diminished β-Cell Function in Patients With Type 2 Diabetes in the GRADE Study. Diabetes 1 June 2022; 71 (6): 1261–1271. https://doi.org/10.2337/db21-0590Â
