Tirzepatide, een agonist van de receptoren van glucose-dependent insulinotropic polypeptide (GIP) en glucagon-like peptide-1 (GLP-1) bleek in de afgelopen jaren effectief als bloedglucose verlagend middel bij type 2 diabetes (NEJM 2021) maar ook als afvalmiddel bij mensen met obesitas (NEJM 2022). In een subanalyse van de laatste studie leek het ook effectief in het verminderen van NASH (nonalcoholic steatohepatitis, inmiddels MASH (metabolic dysfunction-associated steatohepatitis) genoemd. Deze maand is een RCT gepubliceerd over het effect van tirzepatide bij MASH. De vraag daarbij was of de matige c.q. ernstige fibrose die soms gepaard gaat met MASH af zou nemen bij behandeling met tirzepatide.
Methoden
Het betreft een fase 2, ‘dose-finding’, multicentrische’, dubbelblinde, gerandomiseerde, placebo-controleerde studie bij patiënten met een d.m.v. biopt bewezen MASH en stadium F2 of F3 (matige resp. ernstige) fibrosis van de lever. 190 deelnemers werden gedurende 52 weken wekelijks behandeld met of subcutaan tirzepatide (5 mg, 10 mg, of 15 mg) of placebo. Het primaire eindpunt was verdwijnen van MASH zonder verslechtering van fibrose na 52 weken. Een secundair eindpunt was verbetering (vermindering) van tenminste één stadium fibrose zonder verslechtering van MASH.
Resultaten
Het percentage deelnemers met verdwijnen van MASH zonder verslechtering van fibrose was 10% in de placebo-groep tegen 44% in de 5mg tirzepatide groep (verschil t.o.v. placebo, 34 %; 95% CI 17 tot 50), 56% in de 10-mg tirzepatide groep (verschil 46 %; 95% CI, 29 tot 62) en 62% in de 15mg tirzepatide groep (verschil 53 %, 95% CI 37 tot 69) (P<0.001 voor alle drie de vergelijkingen). Het percentage van deelnemers met een verbetering van tenminste één stadium fibrose zonder verslechtering van MASH was 30% in de placebo groep, 55% in de 5mg tirzepatide groep (verschil t.o.v. placebo, 25%; 95% CI 5 tot 46), 51% in de 10mg tirzepatide groep (verschil 22 %; 95% CI 1 tot 42), en 51% in de 15mg tirzepatide groep (verschil 21 %; 95% CI 1 tot 42). De meest voorkomende bijwerking in de tirzepatide groep waren van gastro-intestinale aard en meestal licht of matig van ernst.
Conclusie en relevantie voor de praktijk
In dit onderzoek onder mensen met MASH en matige of ernstige fibrose bleek behandeling met tirzepatide gedurende een jaar effectiever dan placebo ten aanzien van verdwijnen van MASH zonder verslechtering van fibrose. Tot nu toe was MASH met fibrose een nauwelijks behandelbare aandoening. Het is dan ook gunstig dat er een middel beschikbaar is (tirzepatide; Mounjaro) dat mogelijk ingezet kan gaan worden om ernstige complicaties van MASH met fibrose, zoals cirrose, te voorkomen. Meer en langer lopend onderzoek is nodig om de effectiviteit en veiligheid van tirzepatide voor de behandeling van MASH verder te beoordelen. Positief is dat tirzepatide een middel is waarmee voor andere indicaties (type 2 diabetes met obesitas; obesitas zonder diabetes) al relatief veel ervaring is opgedaan en dat reeds een vergoedingsstatus heeft voor de indicatie type 2 diabetes bij een BMI>30 kg/m2. Er is gloort dus zeker licht voor de behandeling van MASH met begeleidende fibrose.
Referentie
